Skarszewy to gmina miejsko-wiejska położna w środkowej części województwa pomorskiego, w której mieszka ponad 14 tys. osób. Należy ona do regionu etniczno- kulturowego Kociewie sąsiadującego z Kaszubami. Położenie w strefie czystych  lasów, urokliwych jezior oraz rzek Wietcisa i Wierzyca sprawia, że tutejsze tereny cenione są za walory krajobrazowe i turystyczne.

Dzieje Skarszew są nierozerwalnie związane z historią zakonu joannitów (Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników Świętego Jana). Pierwsze wzmianki o tych terenach pochodzą z 1198 roku, kiedy to książę pomorski Grzymisław przekazał joannitom m.in. cześć okolicznych ziem. Zakonnicy zapewnili Skarszewom rozwój - to jedyne miasto na Pomorzu Gdańskim, które zawdzięcza im nadanie praw miejskich, co miało miejsce 700 lat temu, czyli w 1320 roku (herb Skarszew przedstawia głowę Jana Chrzciciela, patrona zakonników). Po lokacji miasta utworzono tu siedzibę komandorii Zakonu. W 1370 r. joannici sprzedali Skarszewy i pobliski Czarnocin Zakonowi Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie (krzyżacy).

W 1613 r. nastąpiło połączenie funkcji starosty skarszewskiego i wojewody pomorskiego i Skarszewy stały się tym samym stolicą województwa pomorskiego.. W zamku, w którym rezydował wojewoda obradował sąd ziemski.

Józef Wybicki (1747-1822) autor słów polskiego hymnu narodowego, czyli „Mazurka Dąbrowskiego”, mając 6 lat trafił na wychowanie do stryja Franciszka Wybickiego, skarszewskiego proboszcza i archidiakona pomorskiego. Józef Wybicki uczył się w Skarszewach przez dwa lata. W 1762 r. rozpoczął trzyletnią praktykę w skarszewskim Sądzie Grodzkim.

W 2015 r., w rejonie żwirowni w Wolnym Dworze, gdańscy archeolodzy znaleźli dobrze zachowany grób sprzed około 2 tys. lat. Znajdowały się w nim szczątki kobiety pochowanej w kolii i w miedzianym pasie. To pozostałości po cmentarzysku kultury wielbarskiej, która rozwijała się na Pomorzu na początku naszej ery. Kultura ta wiązana jest tradycyjnie z Gotami. Badania wspierano finansowo z budżetu Skarszew.

Obecnie Skarszewy to dynamicznie rozwijająca się od kilku lat gmina, która na niespotykaną tutaj wcześniej skalę, śmiało i z powodzeniem sięga po środki krajowe, jak i unijne. Nie sposób tu wymienić wszystkich inwestycji prowadzonych na przestrzeni ostatnich kilku lat. Do najważniejszych na pewno należy realizowany projekt rewitalizacji miasta, dofinansowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Pomorskiego na lata 2014-2020. Nie chodzi tu tylko remonty i modernizacje kamienic czy dróg, bardzo istotny jest także aspekt społeczny. Dlatego w ramach rewitalizacji powstało funkcjonujące od 2020 r. Centrum Wspierania Rodziny. Ważnym wydarzeniem było dla mieszkańców oddanie do użytku w 2018 r. Skarszewskiego Centrum Sportu z wielofunkcyjną halą sportową i siłownią. W gminie postanowiono też od podstaw dofinansowywać edukację i w 2017 r. zbudowano w mieście przestronny budynek w ramach rozbudowy Przedszkola Gminnego nr 2 (obecnie Przedszkole „Tęczowy Zakątek”). Bardzo duża inwestycja zakończona została w 2019 roku – chodzi o modernizację oczyszczalni, zrealizowaną przez skarszewską spółkę komunalną Gminne Wodociągi i Kanalizacja. W 2020 roku oddano do użytku Targowisko Gminne „Mój rynek” w Skarszewach.

Z uwagi  na naturalne walory gminy nie zapomniano o turystyce i rekreacji. Gmina Skarszewy jest partnerem w projekcie „Pomorskie Szlaki Kajakowe - Wierzycą przez Kaszuby na Kociewie”, dzięki któremu powstały w 2020 r. na terenie gminy przystanie i przenoski kajakowe na rzekach Wierzyca i Wietcisa. Ponadto zadbano o stworzenie ścieżki pieszo-rowerowej z Borówna do Bączka, po terenie dawnego szlaku kolejowego w kierunku pobliskiego Starogardu Gdańskiego.